W Kniejach, dawnym przysiółku wsi Ciosmy, istniała do ok. 2000 roku leśniczówka. Była jeszcze w 1999 roku, kiedy to ówcześni uczniowie LO im. ONZ w Biłgoraju, przy pomocy regionalisty i muzealnika Tomasza Brytana, opublikowali tzw. “Biłgorajnik”, gdzie pisali, iż najważniejszym zabytkiem architektury w Ciosmach jest drewniana leśniczówka w Kniei z 1860 roku.
Knieja była jedną z trzech przysiółków (oprócz niej do Ciosmów należały także Pszczelna i Byczek), gdzie znajdowały się m.in. leśniczówka, gospodarstwa, pola uprawne i dwa piękne krzyże biłgorajsko-janowskie.
Leśniczówka została wybudowana w 1860 roku. Warto wspomnieć, że leśnictwo Ciosmy było największą taką jednostką leśną w Ordynacji Zamojskiej. Do zadań leśniczych i gajowych należały m.in. pilnowanie lasów ordynackich przed kradzieżą i dewastacją.
Według tradycji, po bitwie w lesie ciosmańskim, w marcu 1863 roku, w tej leśniczówce mieli się schronić powstańcy styczniowi. Być może to był oddziałek, który oddzielił się od oddziału Leona Czechowskiego, w trakcie boju z Rosjanami. Parę dni później ci powstańcy dołączyli do oddziału Marcina Borelowskiego “Lelewela” i stoczyli potyczkę pod Krasnobrodem.
Budynek do 1944 roku należał do Ordynacji Zamojskiej. W międzyczasie, leśniczy mógł zamieszkać w tym budynku z rodziną (były to m. in. rodziny Skrzypów, Rybyckich czy Korzybskich).
Jednym z leśniczych był Bolesław Rybicki, który pracował dla Ordynacji Zamojskiej.
Leśniczówka była typem budownictwa ludowego, drewniana, ze zrębową konstrukcją, postawiona na niskiej, ceglanej podmurówce. Nie posiadała podpiwniczenia.
Jak widać na zdjęciach, które zostały wykonane w 1998 roku. Nie widać, jakoby budynek był w złym stanie i groził zawaleniem.
Pod koniec XX wieku, na wniosek Nadleśnictwa Biłgoraj, oraz w wyniku decyzji konserwatora zabytków, budynek niestety został rozebrany, a Ciosmy utraciły ogromny kawał historii.
