Rezerwat nosi nazwę od miejscowości, na której gruntach się znajduje. Jastkowice leżą w gminie Pysznica w powiecie stalowowolskim na Podkarpaciu. Rezerwat typowo leśny wchodzący w obręb zarządu Nadleśnictwa Janów Lubelski. Leży w zachodnim kompleksie Parku Krajobrazowego Lasy Janowskie, czyli w Lasach Lipskich.
Jest najstarszym z rezerwatów założonych na terenie Lasów Janowskich. Powołany zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego (minister miał na nazwisko Dąb-Kocioł) z dnia 19 września 1959 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody:
„Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą „Jastkowice” obszar lasu o powierzchni 45,68 ha w Leśnictwie Ludian Nadleśnictwa Państwowego Jastkowice, stanowiący oddział lasu 59 pododdział „d”, według oznaczeń przyjętych w planie urządzania gospodarstwa leśnego na okres lat 1957-1966, położony w miejscowości Lipowiec, w gromadzie Jastkowice, w powiecie tarnobrzeskim województwa rzeszowskiego.
Rezerwat tworzy się w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych wielogatunkowego lasu mieszanego, stanowiącego resztkę Puszczy Sandomierskiej”
Rezerwat Jastkowice jest najstarszym, ale również i najmniejszym rezerwatem w Lasach Janowskich. Można tu doświadczyć niemal pierwotnego lasu mieszanego. Jak informuje nas Nadleśnictwo:
„Wyróżnia się on pięknym starodrzewem ze znacznym udziałem jodły w drzewostanie, typowym runem oraz występowaniem wielu pomnikowych, ok. 200-letnich egzemplarzy dębu, jodły i lipy oraz licznych roślin chronionych i rzadkich.”
Co ciekawe, patrząc na zdjęcia lotnicze wyraźnie widać odcinający się inny kolor lasu w rezerwacie, ale granice tego koloru rozszerzają się o kolejne dwa działy leśne na wschód i trochę na południe. Tak jakby starodrzew, czyli ta stara puszcza była również poza rezerwatem, jakby sam rezerwat nieformalnie był powiększony ze trzy razy.
Właściwe granice rezerwatu 
Granice starej puszczy?
Jak każdy rezerwat podlega on ochronie. W tym przypadku jest to ochrona czynna, czyli sposób ochrony przyrody dopuszczający wykonywanie w razie potrzeby zabiegów ochronnych, ingerujących w naturalne procesy. Zatem nie można w nim bez potrzeby m.in. wycinać drzew, zbierać runa leśnego, polować. Wstęp do rezerwatu również jest wzbroniony poza wyznaczonymi trasami. Sęk w tym, że rezerwat jest zbyt mały, aby jeszcze przebiegały przez niego trasy. Jednak do jego południowej krawędzi przylega leśna utwardzona droga, więc z niej z powodzeniem możemy podziwiać piękno starej puszczy.
Rezerwat nie posiada otuliny.
Zdjęcia z 17.05.2020.
