Krzaki to wioska będąca przysiółkiem Kłyżowa w gminie Pysznica w powiecie stalowowolskim. Na wschodnich obrzeżach tej wsi zwanych Kniejką przebiega granica powiatów stalowowolskiego i niżańskiego. I właśnie na granicy tych powiatów w lesie znajdują się trzy nagrobki. Widać, że ktoś jeszcze pali na nich znicze, ale śmiało można powiedzieć, że czas świetności znajdujących się tutaj pomników nagrobnych już minął i nikt ich raczej nie odnawiał.
marzec 2021 r. 
luty 2020 r.
Na dwóch pomnikach znajdują się tabliczki, na trzecim też kiedyś była, ale zostały tylko dziurki po wkrętach.
Pierwsza tabliczka tak głosi:
Habler Leiba, partyzant „Gwardii Ludowej” zginął z rąk rodzimej reakcji w leśie pod Kniejką 16.VI.1943. Cześć Jego pamięći.
(Habler Leiba pochodził z Domostawy)
Druga tabliczka podobna:
N.N. partyzant „Gwardii Ludowej” zginął w dniu 16.VI.1943 r. w leśie pod Kniejką z rąk rodzimej reakcji. Cześć Jego pamięći.
Zwraca uwagę pisownia wyrazów „leśie” i „pamieći” przez „ś” i „ć”.
Około pół kilometra dalej na północny-wschód jest jeszcze jeden podobny grób z podobną tabliczką, na której znajduje się napis:
„N.N. Partyzant ps. „Grisza” zginął w dniu. 16.VI.1943. r. w leśie pod Kniejką z rąk rodzimej reakcji. Cześć Jego pamięci”.
A ktoś jeszcze ręcznie na tablicy wydrapał: „Ofiara komuny”.
Grób Griszy, marzec 2021 r. 
Grób Griszy, marzec 2021 r.
Za „rodzimą reakcję” były po wojnie uznane oddziały partyzanckie antykomunistyczne, takie jak: AK, NSZ i NZW. Ci czterej partyzanci z GL zginęli wszyscy tego samego dnia.
Według tego co napisał w swojej książce Dionizy Garbacz pt. „Przechodniu, pochyl czoła” (Stalowa Wola, 2017), to z tymi trzema partyzantami nie było tak partyzancko, jak by się mogło wydawać. Wedle przytoczonych tam relacji mieszkańca Krzaków Józefa Mulawki w rejonie wsi Słomianej i Mordowni było kilku „partyzantów”, którzy rabowali chłopów. Było ich kilku. Pewnego razu wpadli na gorącym uczynku i zostali zastrzeleni przez partyzantów. Wcześniej ukradli chłopom konie. Trzech zginęło na miejscu, natomiast „Grisza” zbiegł i padł dopiero 500 dalej. Kiedy doszło do strzelaniny został przypadkiem trafiony jeden z koni.
„Pochowano trzech zabitych, razem z nimi zakopano konia. Sołtys Krzaków potem uznał, że nie godzi się, aby koń w grobie leżał na ludziach. Odkopano zabitych, konia przesunięto w inne miejsce. Mulawka twierdzi, że zrobiono to w tajemnicy przed partyzantką, bo nie wiadomo, jak ona by zareagowała. Według niego tak naprawdę trzej zabici pochowani są miejscu oddalonym od grobów kilkanaście metrów. A w miejscu oznaczonym leży zabity koń”
Fakt, iż było coś na rzeczy, że ci czterej ludzie, którzy zginęli, byli uznani za rabusi, potwierdza jeszcze Stanisław Puchalski – partyzant „Ojca Jana” i autor książki „Partyzanci „Ojca Jana”” – oraz Stanisław Szkutnik ps. Moskal z Zarzecza, jeden z zasańskich dowódców AK.
„Rodzimą reakcją” była partyzantka Armii Krajowej, tzw. grupa Szklarka, pod dowództwem ktp. Aleksandra Szklarka ps. Ryś, Lech, Mielęcki, który swego czasu o mały włos nie został zabity przez sarzyńską AK, bo był mylnie posądzony za volksdeutscha.
Taki styl nagrobków można jeszcze spotkać w Mordowni, kilometr na południe od trzech grobów, gdzie pochowany jest żołnierz Września 1939 r. A jeszcze jeden do niedawna był w lesie pod Studzieńcem, ale ciało niedawno ekshumowano i przeniesiono na cmentarz w Krzakach.
Miejsce to wpisane jest do wojewódzkiej i gminnej ewidencji zabytków i wyszczególnione na gminnej stronie www jako miejsce pamięci. Do dzisiaj leżą tam zawsze kwiaty i stoją znicze.
luty, 2020 r.
Groby znajdują się TUTAJ (najlepiej otwierać na komputerze).
Podoba się Państwu na tej stronie? Lubicie czytać na temat tego regionu, oglądać filmy i zdjęcia z nim związane? Możecie wyrazić swoją aprobatę wspierając mnie kosztem jednej kawy miesięcznie poprzez Patronite.pl. Klikając w ten link: https://patronite.pl/lasy_janowskie_i_okolice
możesz poczytać jak zostać moim patronem i jakie można mieć z tego korzyści. Zapraszam 🙂
