Dziadowski Koniec to część Rudy Solskiej, niewielkiej wsi w gminie Biłgoraj, w której to wsi mieszka około 350 osób.
Postanowiłem sprawdzić, czy to prawda i czy nazwa części wsi jest zgodna z rzeczywistością. Najpierw okazało się, że wieś jest zadbana, bardzo dużo w niej nowych, pięknych domów, sporo w budowie i absolutnie nic nie wskazuje na jakieś „dziadostwo”. Na końcu wsi założono nawet monitoring!
Później, w rozmowie z mieszkańcami, dowiedziałem się, że tak naprawdę Dziadowski Koniec wsi był na jej początku, a nie na końcu. Wynikało to z tego, że ziemie w tej pierwszej części wioski były bardzo słabe w przeciwieństwie do tych z końca wsi i tym mieszkańcom żyło się naprawdę ciężko i biednie. Granica podziału przebiegała gdzieś na wysokości starego, drewnianego krzyża, tego z 1909 roku.
Muszę jeszcze wspomnieć, że we wsi znajduje się stara, zabytkowa kuźnia z wyposażeniem pochodzącym podobno z XIX wieku. Nie zastałem kowala, ale dowiedziałem się, że czasami kuźnia jest czynna i kowal, chociaż ma swoje lata, świadczy jeszcze usługi potrzebującym pomocy. A na ścianie starej kuźni znajduje się równie stara kapliczka, która dodaje kolorytu temu miejscu.
Ale jakby nie było, takie nazwy muszą teraz pozostać nie tylko z powodów administracyjnych (mają nadane numery w systemie nazw miejscowości) ale i historycznych.
Dla równowagi drugi koniec wsi nosi nazwę, a jakże, Bogacki…
W gminie Biłgoraj poznałem jeszcze inne miejsca z dość dziwnymi nazwami albo nazwami nie odpowiadającymi rzeczywistości, albo jedno i drugie.
No bo przecież w części Korytkowa Dużego nazwanego Głodny Koniec absolutnie nikt nie głoduje. Jest jeszcze w Korytkowie Dużym kolonia Siedem Chałup, podczas gdy ja sam naliczyłem tych chałup ponad dwadzieścia. I ciągle powstają nowe!
Jak więc widać czasami nazwy są bardzo mylące.
Dziadowski Koniec 
Kuźnia
Sosna w Rudzie Solskiej 
Krzyż w kasztanach 
Kapliczka na Dziadowskim Końcu
