Żmija zygzakowata (vipera berus) – gatunek jadowitego węża z rodziny żmijowatych. Żmija zygzakowata jest jedynym jadowitym wężem występującym w Polsce. Występują trzy odmiany barwne żmii. Brązowa, szara i czarna. Każda z odmian występuje w różnych odcieniach i każda wzdłuż ciała ma widoczny zygzak (tzw. wstęga kainowa). Wyjątek może stanowić odmiana czarna o tak silnym zabarwieniu że zygzak może być nie widoczny (odmiana melanistyczna). Inne charakterystyczne cechy żmii to trójkątna głowa i pionowe źrenice. Zwykle nie przekracza 90 cm. długości ciała. Pokarm żmii to gryzonie, ryjówki, krety, żaby, jaszczurki, pisklęta ptaków i owady. Żmije są jajożyworodne. Samice rodzą od 5 do 15 młodych, które od razu są samodzielne i jadowite. Jad żmii jest śmiertelny jedynie w przypadku małych dzieci i osób z problemami zdrowotnymi. Jad jest mieszaniną toksyn o działaniu uszkadzającym układ nerwowy, martwicę tkanek, zmniejszającym krzepliwość krwi i zmiany rytmu serca. Wyprodukowanie jadu, który jest dla żmii potrzebny do zdobycia pożywienia pochłania dużo energii. Dlatego żmija ukąsi jedynie zaskoczona lub sprowokowana. Duża część ukąszeń to ukąszenia suche bez wstrzyknięcia jadu.
